Hoe zit het met de spullen in jouw huis? Ben je er tevreden mee? Of kom je steeds vaker tot de conclusie dat je veel te veel bezit? Steeds meer mensen geven aan dat ze gek worden van al die spullen. De stap naar minimaliseren wordt daardoor steeds gemakkelijker. Grofweg gaat het bij minimaliseren om twee dingen:
- Spullen die je niet gebruikt of die je niet belangrijk vindt, verlaten je huis. Jij bent de taxateur.
- Je voorkomt dat er onnodige spullen je huis binnen komen. Jij bent de poortwachter.
Met name dat laatste kan lastig zijn. Ik noem het voorbeeld van een middagje shoppen met een vriendin. Je komt in je favoriete winkel en ziet allemaal spullen die je graag wilt hebben. ‘t Kost bijna niks hier… Nog voordat je het goed en wel beseft sta je al bij de kassa om het af te rekenen. Zo was je dat immers misschien wel gewend…
Toen ik begon met minimaliseren, had ik dat vooral met woonaccessoires. Dan zag ik een leuk kussentje liggen in de winkel en dan fantaseerde ik al dat het thuis op de bank lag. Zo wordt behoefte gecreëerd. Gevaarlijk hoor. Om mezelf te trainen, legde ik het resoluut weg. Noem het zelfbescherming. Want ik had mij voorgenomen om niet meer ‘zomaar’ spullen aan te schaffen. Ik wilde juist minder en wist: ik had zo’n sierkussentje helemaal niet nodig. Toch is het verleidelijk. Niet alleen door de reclame, maar ook door de presentatie van spullen in de winkels. ( Thuis stond het toch altijd net weer effe anders dan in de winkel…) Waardoor je het gevoel krijgt dat je het niet kan laten liggen. Bijna dwangmatig. Je móet het kopen, want het is zo leuk en handig… Je zal dat ongetwijfeld herkennen. brengen.
Ik ga er nu anders mee om. Ik kan in een winkel genieten van iets moois, zonder het verlangen te krijgen dat ik het wil hébben. Ik heb vaak tegen mezelf gezegd: ‘Dat is een mooi kussen, maar ik heb het niet nodig’. Of: ‘Het is een prachtige vaas, maar ik heb prima vazen in de kast staan’. Door dat consequent te benoemen, word je steeds realistischer. Je weet wat je in huis hebt, je weet dat je niet iets nieuws hoeft te kopen. En trouwens, iedere maand zijn er nog weer leukere, hippere kussentjes te koop…
- Als je merkt dat je veel moeite hebt met impulsaankopen, ga dan een experiment met jezelf aan. Zeg tegen jezelf: ‘Deze week of maand koop ik niets, behalve eten en drinken en spullen voor persoonlijke verzorging’. Ervaar zelf wat dat met je doet. Kost het je moeite? Of kan je jezelf vrij makkelijk in toom houden? Ik zeg het maar ronduit: voor sommige mensen is kopen een verslaving.
- Maar als je dat weet, zoek de plekken van de verleiding dan minder vaak op. Dus ga niet naar de stad waar de winkels zijn. Ga niet lukraak ergens naar binnen om zomaar wat rond te neuzen. Voorkom dit soort situaties. En spreek met jezelf af: ‘Als ik dit een maand volhoud, ga ik iets leuks doen’.Zijn jullie gevoelig voor impulsaankopen?