Meegebrachte schatten

‘Herfst, herfst wat heb je te koop…’


Mijn kinderen nemen ook vaak natuurlijke schatten mee. Stokjes, blaadjes, eikels, veertjes, steentjes etc. Vooral de jongste jongen doet dat graag! Deze meegebrachte spulletjes gaan bij ons niet mee naar boven naar de kinderkamers. We leggen de kleinere schatten vaak in de vensterbank van de keuken. Daar zet ik ook alle geplukte bloemetjes neer. Na een paar dagen gaat het weer weg, de kinderen weten niet beter.

 

Bladeren leggen we vaak op een speciaal plekje buiten. Zeker nu in de herfst.  Het nodigt uit om alles op te rapen, vooral die mooie herfstbladeren. Ik zeg vaak: ‘Leg ze maar op de herfsttafel bij de andere spulletjes.’ En daar bedoel ik dan de tuintafel of de werkbank mee.

 

Het is belangrijk om er waarde aan toe te kennen, het is ook een mooie manier om kinderen bewust te maken van de natuur. Maar ik voorkom graag dat het allemaal mijn huis in komt. Zo’n verzameling gaat soms een heel eigen leven leiden.  Dat je de tas van je kind wilt wassen  en dat er dan van alles en nog wat – half vergaan-  te voorschijn komt.  Of heb ik alleen van die viespeuken 🙂

 

Natuurlijk halen we het naar binnen als er mee wordt geknutseld. Alles wat er gemaakt wordt zetten we neer op de afzuigkap. Dan kunnen we er mooi naar kijken. 

Winkelwagen