Nieuw is de norm
Vandaag wil ik even een gedachte met jullie delen. Namelijk het fenomeen dat we gewend zijn geraakt aan nieuwe spullen. En dat we al snel geneigd zijn om te denken dat we spullen die we gebruikt hebben weer moeten vervangen. Omdat nieuw de norm is geworden. Herkennen jullie dat?
Ik zal een voorbeeld geven. Neem het dekbed van een van je kinderen. Met zo’n mooie fleurige print erop. De eerste keer is het nog blinkend nieuw. Maar na een paar keer wassen wordt de afbeelding fletser. Geen paniek, da’s logisch. Het is immers een gebruiksvoorwerp. Sterker nog: het is normaler dat het wat flets is, dan dat het helemaal de oorspronkelijke kleuren houdt. Maar toch kan je de neiging hebben om te denken: jammer, dat ding is alweer oud. Misschien maar weer eens uitkijken naar iets nieuws. Of ook al doe je dat niet, je kan toch het gevoel bij jezelf oproepen dat je iets hebt dat al niet meer helemaal voldoet. En daar zou ik je graag voor willen waarschuwen. Want dat negatieve gevoel is precies waar de commercie op inspeelt en waardoor we – ongemerkt – bijna allemaal gevoelig zijn voor reclame. De filmpjes en foto’s van een wereld die nagenoeg perfect is en waar wij ons dagelijks aan spiegelen, of we ons dat nou bewust zijn of niet. Linke soep hoor, ik denk dat dit een groter probleem is dan de meeste mensen zich zullen realiseren. Het kan ook een bron van ontevredenheid zijn. En zeker ook als je dat gaat uiten in je gezin – dingen hardop gaat benoemen – dan kan het gevaar er in sluipen dat jouw kinderen dat negatieve gaan overnemen. Ik overdrijf niet. Ik merk het al aan onze eigen kinderen die zeer kritisch zijn; zit er ergens een barstje in dan wordt al snel gezegd: dan kopen we toch een nieuwe?
Goedkope winkels
Om nog even op dat laatste door te gaan: winkels als de Action geven je ook alle gelegenheid om spullen snel te vervangen. Het kost immers bijna niets. En je vindt het ook niet erg als zo’n laaggeprijsd product vervolgens snel kapot gaat. Want ja, dan koop je gewoon een nieuwe. Wist je trouwens dat Action-shoppen tegenwoordig een officiële activiteit is geworden? De topman stond laatst in de Volkskrant. Hij vertelde dat alle winkels in Nederland het zwaar hebben, met uitzondering van zijn keten. Dat komt omdat gezinnen het naar de Action gaan tot uitje verheffen. Daarbij gaat het dus niet om het kopen van spullen die je echt hard nodig hebt, maar om het kopen als tijdverdrijf. Kopen als doel in zichzelf. Toegegeven, er liggen best handige en leuke spullen in de schappen. Maar de winkel is vooral bedoeld om je het gevoel te geven dat alles bereikbaar is en dat je het om de prijs niet hoeft te laten liggen. En ja, dat druist natuurlijk tegen alle principes van een minimalist in. Wees daar bewust van! Want voor al die producten worden grondstoffen gebruikt die een keer op kunnen raken, de aarde heeft te lijden onder onze koopzucht. Nergens voor nodig. Ons consumeren kan best een tikkie minder…
Tot slot
Om iets tegenover die enorme hoge omloopsnelheid van spullen te zetten, maken wij thuis graag gebruik van oude voorwerpen. Spullen die vaak nog beter van kwaliteit zijn dan wat er nu in de winkel ligt. Zie de foto: een beschuitbus van Bolletje van mijn moeder. En een blikje van mijn oma voor de theelepeltjes (opgespaard met zegeltjes). Dat zijn geen emospulletjes voor in een kartonnen doos op zolder, maar we gebruiken het en genieten er dagelijks van.
NB dit is een tip uit het Op Orde-archief