Als ik mensen vertel over ‘minimalisme in een gezin’ krijg ik heel uiteenlopende reacties. Even drie voorbeelden:
* ‘Graag dat wil ik ook! Goede tip ik duik vanmiddag meteen de gangkast in!’
* ‘Nee, niks voor mij. Ik heb niet te veel spullen. Mijn huis is alleen wat te klein en de kinderen hebben te veel speelgoed.’
* ‘Oh, dat zou ik ook wel willen, maar ik zou niet weten hoe. Ik ben de troep in huis zo zat. De garage is echt een puinhoop, e zolderkamer staat helemaal vol terwijl het een extra slaapkamer zou kunnen zijn. Maar ik heb het zó druk!’
Spullen houden je bezig
Ik zou willen zeggen: bedenk dat minimaliseren begint bij bewustwording. Ook al vind je dat jouw overvolle huis geen probleem is, houd dan eens bij hoeveel tijd je per dag bezig bent met je spullen. Hoe vaak je ze moet opruimen, aan de kant legt om te stofzuigen of iets uit de kast nodig hebt waarvoor je eerst zes andere dingen moet verplaatsen. Als je al die dingen bij elkaar optelt, merk je pas hoezeer spullen je in de greep kunnen hebben. Da’s jammer, want je leven zou zoveel overzichtelijker kunnen zijn.
Het begint bij bewustwording
Minder spullen en een opgeruimd huis dragen bij aan een opgeruimd hoofd. Als je spullen kunt loslaten, dan kan je het ook in je hoofd loslaten en zal je merken dat je aan andere dingen toekomt die je eerder voor onmogelijk had gehouden. Dat is mijn ervaring. Het zal je ook uiteindelijk bevrijden van de ren-je-rot-cultuur. Zoals ik wel eens in eerdere tips heb gezegd, verwarren sommige mensen minimalisme met smetvrees. Of dat je in een kaal en ongezellig huis woont. Niet dus. Het is inderdaad een opgeruimd huis, maar alleen met die spullen erin die je fijn vindt. Ik kan dat niet vaak genoeg zeggen. En een huis waarin de spullen zo zijn opgeborgen dat je er makkelijk bij kunt. Dat het werkt. Dat je je niet meer ergert of stoort. En ik weet dat er veel mensen die dat wel als een probleem ervaren. Het begint dus met bewustwording. En zet daarna kleine stapjes.
Kies een klein project
Zo’n klein stapje is het op orde brengen van de verbandtrommel. Ga in huis eens op zoek naar alle spullen die in de medicijntrommel horen. Dus ook die ibuprofen-strip uit je handtas. En de pleisters uit je keukenla. En het gaasverband uit het badkamerkastje. Pak ook de verbandtrommel uit de auto. En vergeet de mandjes met babyverzorgingsproducten niet in de slaapkamer van je jongste.
Verzamel dus alles!
Kijk eens in de verbandtrommel. Is dat wat er in zit nog goed qua datum? Is het nog bruikbaar? Zijn de verbandrolletjes bijvoorbeeld nog dicht en steriel?
Doe de lege strips uit het doosje paracetamol weg. Is medicatie over de datum: lever het in bij de apotheek.
Vul de verbandtrommel zo nodig aan. Ieder huishouden heeft wel dingen die een hoge omloopsnelheid hebben. Denk bijvoorbeeld aan pleisters en kinderparacetamol. Is alles op voorraad?
Bedenk: wat kan er in de trommel terug? En zet de trommel op een makkelijk te pakken plek buiten het bereik van kleine kinderhandjes.
En bedenk tevens: wat wil ik per se toch op een andere plek hebben? Bij ons ligt de neusspray (hooikoorts) in een keukenkastje. Ook heb ik een paar dingen in het mandje bij onze jongste op de kamer, zoals zetpilletjes.
Als je weet wat je in huis hebt en waar het ligt, dan hoef je op die dringende momenten nooit te zoeken. Wel zo handig, als je een snee in de vinger hebt. Of een kind dat duizelig is van de hoofdpijn. En omdat je het goed bijhoudt, weet je ook vrij snel of het (bijna) op is. Zo houd je het boodschappenlijstje lekker actueel. Wel zo handig.
(Disclaimer: Ik ben me ervan bewust dat er mensen zijn die erg veel medicijnen in huis hebben en daar allerlei procedures voor volgen., in verband met ziekte. Da’s natuurlijk een heel ander verhaal. Het gaat me in dit geval sec om de huisapotheek.)
Kortom: aan de slag!
NB dit is een tip uit het Op Orde-archief