Tip 127: Wat doen we met de vensterbank?
.
Zoals je merkt gaan we bij het minimaliseren het hele huis door. Ook de vensterbanken slaan we niet over. Op de foto zie je onze vensterbank in de woonkamer. Er staat een vaas op met daarin een tak die ik van mijn schoonmoeder heb gekregen. Daarnaast ligt een schaal. Meer niet dus, want we houden het graag eenvoudig. Dat is weleens anders geweest; meer planten in een pot, beelden, kruiken etc. Maar geen kleine spulletjes. Ik ben niet van de prullaria. Toch kan ik nog altijd erg genieten van woonwinkels en cadeauwinkels waar alles heel smaakvol is neergezet. Ooit was ik er gevoelig voor, dan moest ik bijvoorbeeld per se zo’n kaarsenstandaard kopen. Ook al had ik die niet echt nodig. Dat is ook het risico van rondneuzen in winkels; je houdt jezelf een worst voor. Ik heb regelmatig mooie decoratiespullen gekregen op mijn verjaardag. Een aantal bewaar ik in de kast in de garage; eens in de zoveel tijd wissel ik die om met dat wat er in de vensterbank of op de kast staat.
Maar goed, het moge duidelijk zijn: ik streef er naar zo min mogelijk neer te zetten. Dat geldt ook voor de vensterbanken van de slaapkamers boven. Ook die van onze kinderen. Zo heeft de tweeling twee potjes op de vensterbank en de jongste twee speelgoedauto’s. Meer niet. En het staat gezellig. De vensterbank is bovendien altijd snel schoongemaakt. En ramen lappen is zo gepiept (ik hoef bijna niets aan de kant te zetten). Als je op die manier je huis inricht, houd je het sfeervol, maar ben je ook sneller klaar met opruimen en schoonmaken. En dat is iets wat ik elke dag opnieuw ervaar in ons huishouden. Ondanks een groot gezin. En is het dan erg ongezellig en kaal bij ons? Nee hoor. Maar over alles is nagedacht.
.
Nog even over de kast in de woonkamer. Bovenop staat een windlicht met daarnaast een oude kruik. Op de linkerhoek ligt de biografie van Johnny Cash, een boek waarin mijn man aan het lezen is. Op de andere hoek ligt zijn fotocamera. Mijn man maakt veel foto’s en kan de camera daar snel pakken. Maar het ligt er ook veilig voor onze jongste, die nogal de neiging heeft om met alle spullen op de loop te gaan. Verder is de bovenkant leeg. Ik breng het misschien wat uitvoerig, maar ik wil je ermee duidelijk maken dat je zo’n mooie plek bovenop de kast efficiënt moet gebruiken. Laat het niet verrommelen, zoals bij ons indertijd nog weleens gebeurde. Toen lagen er allerlei papieren, opladers, sleutels en pennen. Niet overzichtelijk. Altijd zooi, dat werkte niet.
.
Dat vind ik nu ook zo fijn in de keuken. Bovenop de kastjes hebben wij alleen een wokpan staan. Die past niet goed in het keukenkastje. Nu is-ie gemakkelijk te pakken. Bovenop de kastjes staan dus geen voorraadbussen, plantjes, kookboeken of andere keukenbenodigdheden. Ideaal! Net zoals bij de vensterbanken: het is makkelijk schoon te houden. En wat er wel staat, gebruik ik regelmatig.
.
Nu alles een vaste plek heeft en ik alleen in mijn woonkamer heb staan wat ik gebruik of mooi vind, is de verleiding ook minder groot om in winkels andere spullen mee te nemen. Het zal wel met het hele proces te maken hebben, maar ik ben steeds meer tevreden met wat ik heb. Minder vatbaar voor prikkels. Ik heb dat al eens vaker gezegd: je moet tegen jezelf praten. Ook in een winkel. Je ziet iets leuks staan, maar zegt tegen jezelf: ‘Ik heb het niet nodig, want wat ik in huis heb staan is al goed’. Ik denk daarbij ook even aan mijn ouders: die hebben al jarenlang veel dezelfde spullen in huis. Tevreden met goede, mooie spullen in hun woonkamer. Zo lang ik me kan herinneren dezelfde vaas en koperen gewichtjes bovenop de kast. Ik denk niet dat mijn moeder nog vaak in de verleiding komt. Goed = goed. Vroeger vond ik dat saai: nooit eens wat anders. Maar ik leer het steeds meer waarderen, het is nergens voor nodig om alle trends maar na te blijven jagen. Want op die manier houd je jezelf ontevreden…
.
Herkennen jullie dat? Blijven jullie vaak naar iets nieuws verlangen? Of is goed ook goed genoeg?
.
Op Orde #Opgeruimd #Eenvoud
