Wie minimaliseert, ervaart veel voordelen. Toch zijn er ook knelpunten. Zeker in de eerste fase, waarin er veel moet worden ‘ontrommeld’. Als je gaat ontspullen volgens de Op Orde–methode, dan zijn vragen van belang als ‘vind ik dit voorwerp belangrijk?’ en ‘gebruik ik het vaak?’. Voor sommige spullen gaat dat selecteren gemakkelijk. Maar soms kan iets simpels als gebakbordjes er al voor zorgen dat je moeilijk afstand kan doen van je spullen. Want dan wordt gezegd: ‘Wat als je toch een keer heel veel verjaardagsvisite krijgt?’. En je dus meer bordjes nodig hebt… Moet je om die reden die gebakbordjes houden?
Wat als:
- · ik toch vier kilo afval. Dan pas ik die broek weer. Zonde om weg te doen, toch?
- · er een keer visite met kleine kinderen komt? Moet ik daarvoor toch maar die Barbies bewaren waarmee mijn dochter nooit speelt?
- · ik binnenkort moet schilderen? Dan is dat tweede paar oude schoenen juist handig, toch?
- · mijn bril stuk is. Zo’n reservebril met glazen (niet meer de juiste sterkte) bewaren is altijd handig, toch?
- · we een gezellige familieavond hebben met de kinderen en we na tien jaar toch besluiten dat ene spel een keer te willen spelen. Altijd handig, toch?
Zo zijn er natuurlijk nog veel meer van dit soort twijfelmomenten. Elke keer moet je een keuze maken. Maar veel heb je niet nodig. Want die momenten waarop je denkt ‘wat als’, komen in de praktijk niet vaak voor. Laat spullen los. Gun die spullen een tweede leven bij een ander. Je zult merken hoe fijn het is om te leven met minder spullen!
Denken jullie vaak ‘wat als’…?