Als je kleine kinderen hebt, dan ken je ongetwijfeld het fenomeen van de kleine speelgoedjes. Ik denk aan poppetjes, prulletjes, spelletjes. Van die gratis speeltjes die je krijgt bij een chocolade-ei of aan de kassa bij de winkel. Ik probeer te voorkomen dat er nog meer van die speeltjes ons huis binnen komen. Maar het is lastig. Kinderen nemen snel iets aan ofkrijgen iets mee in een snoepzakje. Er zijn overal spaaracties. Soms geeft een familielid iets mee dat is opgespaard. Een zakje met mini keukenspulletjes, Smurfen en gratis armbandjes. Het is leuk, maar voor heel even. Er wordt niet echt mee gespeeld. Ik heb het al vaker benoemd: wees kritisch. Houd alleen spullen waar je echt iets mee hebt of iets mee kunt. En neem dus ook niet van dit soort speeltjes in ontvangst.
Soms kan je er niet omheen. Je kind komt met iets thuis en je wilt het niet direct weg doen. Spreek dan een plek af waar je kleine speelgoedjes bewaart. Als die bak of la vol is, dan moet er dus iets anders uit. Dat geef je dan weg. Zo leer je kinderen om de hoeveelheid te beperken. Want zoals je weet zijn er voor die speeltjes grondstoffen nodig en worden ze vaak van milieubelastend materiaal gemaakt. Bovendien voegt zo’n speeltje weinig toe. Een kind gaat er niet opeens meer door spelen. Dat verzadigingspunt is in de meeste huishoudens al lang en breed bereikt. We leven in een rijk land…
Maar goed, zo’n vaste opbergplek met een beperkte inhoud is een handig hulpmiddel. Je kan het ook voor andere dingen toepassen. Ik denk even aan de haarspulletjes van je dochter, de speelgoedauto’s van je zoon, de boeken van je man. Maar ook aan de spullen van jezelf. Spreek af: ik wil niet meer dan drie bloemenvazen. Zie je in de winkel een vaas die je echt héél graag wilt hebben? Bedenk dan dat er thuis een vaas weg moet. Daarmee verhoog je de drempel om iets nieuws te kopen. Want dan moet die aankoop wel echt iets toevoegen. Misschien laat je de vaas dan wel gewoon staan in de winkel. Ik zeg in zo’n situatie tegen mezelf: ‘Het is een mooie vaas, maar er komen wel weer andere mooie vazen voorbij’. En ik kan je aanraden om die gedachten met je kinderen te delen. Waarom laat je iets moois liggen? Praat daar over, want daar leren ze van. En dat is nog weer iets anders dan ‘verantwoord omgaan met je geld’. Het gaat mij in dit geval om het principe dat je bewust wilt consumeren.
Op welke manier leer jij je kinderen bewust te kopen?