Tip 86: Vandaag doe ik lekker even niets

De voorpagina van de Volkskrant kopte vandaag (15 november):
‘15% Van de Nederlandse vrouwen zegt een burn-out te hebben (gehad) en 9% van de mannen’.
Ik vind dat verontrustend maar tegelijkertijd niet verrassend.
Het deed me denken aan onderstaande tip uit het Op Orde-archief.

Tip 86: Vandaag doe ik lekker even niets

Vandaag wil ik het hebben over ons ‘to do-lijstje’. Vooral vrouwen hebben vaak een lijstje in het hoofd dat gaandeweg de dag niet korter, maar juist langer wordt. En we willen het liefst ook alles zelf doen én goed. Desnoods iets meer tempo maken, al moet het op je tandvlees. Begrijp me niet verkeerd: to do-lijstje zijn handig. Ze voorkomen dat je domweg dingen vergeet. Pas wel op dat zo’n rijtje met taken niet te dwingend wordt. Dat je beheerst wordt door lijstjes. Op je werk, thuis in het huishouden en misschien ook wel in je vrije tijd. Ik zou zeggen: plan ook eens een dagdeel helemaal niets. Dat mag best. Ga iets leuks doen met de kinderen of gewoon eens op de bank liggen. We hebben elkaar wijs gemaakt dat we vooral áltijd wat moeten doen of ergens naar toe moeten gaan. Dat we ook onze vrije tijd efficiënt moeten benutten. Het lijkt wel of er geen minuut verloren mag gaan. Onzin. Laat je niet opjagen. Denk ook aan jezelf. Bovendien leg je de lat daarmee hoog voor je gezinsleden: ook voor je kinderen is het goed om af en toe heerlijk te lummelen. Maar ik hoor je denken: ‘Ja hallo, je weet niet half hoe druk ik ben. Ik zou willen dat ik het kon!’ Tja. Minimalisme is duidelijk keuzes maken. Kiezen voor wat je wél en zeker ook oppassen voor wat je níet meer wilt. Als jij geen zin meer hebt om zo’n gehaast en stressvol leven te leiden, gooi het dan over een andere boeg. Er is meer mogelijk dan je denkt. Laten we ook stoppen met het altijd maar vertellen aan elkaar ‘hoe druk we zijn’. Dat is ergerlijk. Alsof we ermee pronken. Alsof je er dan pas bij hoort.

Even terugkomend op dat dagdeel ‘niets doen’. Misschien is dat voor jou een utopie. Begin dan eens met een uur. Een uur voor jezelf. Moet je eens kijken wat dat ene uurtje je kan brengen. Vertel ook aan je kinderen dat je even een uurtje pauzeert. Als ze klein zijn, snappen ze dat natuurlijk niet. Maar grote kinderen des te meer. Het is voor hen ook een les; dat ze zien hoe je tijd voor jezelf maakt, hoe je je grenzen bewaakt. Ik zou zeggen: succes met lanterfanten.

Ervaar jij je leven ook wel eens als stressvol?

Winkelwagen