Veertig dagen, veertig keer

Morgen is het 6 maart. Aswoensdag. Van oudsher de start van de veertigdagentijd, ook wel bekend als de vastenperiode. Het is een christelijke traditie. Die periode loopt tot en met 18 april. Als je goed rekent kom je op 46 dagen. Daarbinnen vallen namelijk zes zondagen en dan wordt er juist niet gevast. De zondag wordt gevierd!

Iedereen die meedoet aan de vastentijd heeft daar zijn eigen redenen en eigen manier voor. Door bijvoorbeeld niet te snoepen of geen alcohol te drinken sta je stil bij de overvloed die wij hebben. Geld dat wordt uitgespaard, doneer je aan een goed doel.

Sommige mensen kijken in die periode geen tv of gebruiken geen social media. Je houdt dan tijd over. Dat geeft gelegenheid om na te denken over je geloof of om iets te doen voor een ander.
Is dat ook iets voor jou?

  • Geef bijvoorbeeld iets weg dat je al langere tijd in huis hebt en waarvan je weet dat je daar een ander blij mee maakt. Je hoeft het dus niet per se te kopen. Liever niet zelfs.
  • Of geef eens een zelfgebakken cake aan je collega’s. Zonder dat daar een aanleiding voor is. Gewoon, omdat het kan…

Maar het kan ook een dienst zijn;

  • Geef eens een maaltijd weg
  • Pas eens op de kinderen van iemand anders
  • Doe een keer boodschappen voor een oudere uit de straat
  • Neem een taakje van je kind over (die heeft niet tafel te dekken of af te wassen)

Dat soort dingen dus. Denk vooral niet te moeilijk, het gaat immers om de bewustwording. Dat je de ander op het oog hebt. Ik vind het mooi om te leven vanuit het besef dat ik genoeg heb. En dat ik daarvan mag uitdelen aan een ander. Ik betrap mezelf erop dat ik vaak vergeet ‘uit te delen’.
Deze veertigdagentijd herinnert mij daar elke dag aan.

Doe je mee?

Winkelwagen