Tip 116: Herfstvakantie
.
Hier, in het midden van het land, hebben we deze week herfstvakantie. Heerlijk! Even genieten van de vrije tijd met elkaar. Ik werk zelf in het basisonderwijs, dus ik ben bevoorrecht. Ik ben zelf ook bijna de hele week vrij. We gaan gezellige dingen met elkaar doen. Er wordt gelogeerd en veel gespeeld. Maar ook altijd opgeruimd. Dat doe ik elke vakantie. Da’s echt Op ORDE. Dat wil zeggen: de O van Opgeruimd, de R van Regelmaat, de D van je moet het Doen en de E van Eenvoud. Het is hartstikke gemakkelijk eigenlijk.
.
Hoe ik dat doe?
.
Elke vakantie ga ik met ieder kind afzonderlijk de slaapkamer uitmesten. Tegenwoordig is dat eigenlijk ook zo gedaan. Onze kinderen hebben gewoon niet zo veel spullen meer op hun kamer. Je hebt in zo’n vakantieweek misschien de neiging om het opruimen over te slaan. Ik zou zeggen: niet doen. Gebruik die vrije tijd juist om alles weer eens bij te werken. Of voorkom op z’n minst dat je achterop raakt…
.
Aan de slag dus! Neem twee bakken of dozen mee naar de slaapkamer. Een bak voor kapotte spullen en papier (dat later in de papiercontainer kan) en een bak voor donatie (kringloopwinkel/vrienden). Sorteer de spullen. Dat doe je door de laatjes van de kast erbij te pakken en die leeg te maken. Gewoon alles eruit. Dat werkt het beste. Welke spullen zijn belangrijk? Van welke spullen wordt ‘genoten’? Die gaan terug in de kast. Als alles eruit is, is het trouwens meteen een mooi moment even een sopdoekje door de la te halen. Welke spullen zijn er in de slaapkamer geslopen waar ze eigenlijk niet mee spelen? Welke dingen kunnen ze weggeven aan een ander?
.
Je zou bijna denken dat het mijn doel is om maar zo min mogelijk te hebben. Dat is niet waar. Het gaat er wel om dat de kinderen alleen spullen in hun kamer hebben die zij belangrijk vinden. Soms kan iets kleins voor mij onbelangrijk zijn, maar hecht zoon of dochter er veel waarde aan. Daarom moet je dit type opruimen wel met het kind erbij doen. Daarbij stuur jij als ouder een bepaalde richting uit, maar altijd in overleg. Door een beetje door te vragen kom je er al snel achter hoe belangrijk iets is voor een kind. Zeker met kleine prutjes die ze her en der hebben gekregen, moet je kritisch zijn. Ik probeer reclamespeeltjes en uitdeeldingen in winkels sowieso te vermijden. Toch komen die spullen ongemerkt zo weer je huis binnen. Het mag duidelijk zijn dat ik probeer de kamer opgeruimd te houden en het helpt dan als er niet zoveel spullen in staan. Dat geeft ruimte en rust.
.
De grotere kinderen helpen ook mee de slaapkamer verder schoon te maken. Alle spullen van hun plek, even een sopdoek erdoor, ramen lappen, overal goed stofzuigen en even dweilen misschien. Daarna kunnen de spullen weer terug. Nogmaals: ik betrek de kinderen daar echt bij. Om hen te leren dat ‘t gewoon moet gebeuren. Dat het erbij hoort. Zo breng je hen – hopelijk – voldoende discipline bij om het later zelf op te pakken. En van meehelpen groeien ze alleen maar. Je hebt misschien de neiging om dingen als moeder zelf ‘even goed te doen’. Vaak heeft dat met geduld te maken. Of je bent bang dat het niet goed gebeurt. Dan zeg je tegen een vriendin: ,,Ik kan het hem wel laten doen, maar dan zuigt-ie vast niet onder het bed.’’ Tja. Dat is best mogelijk, dat een kind iets vergeet. Ik zou zeggen: prijs je kinderen voor dat wat ze wél kunnen en wat wél goed gaat. Zeg: ,,Fijn dat je even hebt geholpen!’’ De stukken in de kamer die je kind is vergeten pak je de volgende keer gewoon zelf weer mee.
.
Op Orde #Opgeruimd #Regelmaat #Doen #Eenvoud
