Tip 117: Huh, nu al chocoladeletters in de winkel?
.
Dat de pepernoten en chocoladeletters tegenwoordig al aan het eind van de zomer in de winkels liggen, is geen nieuws meer. Een paar jaar geleden werd daar op Facebook nog heel verontwaardigd over gedaan, maar blijkbaar zijn we er snel aan gewend geraakt. En winkeliers hoor je natuurlijk niet klagen, die verdienen er lekker aan. Geef hen eens ongelijk. Blijkbaar loont het de moeite.
.
Nou wil ik echt geen zeurkous of spelbreker zijn, maar ik vind dit zo jammer hè. En ik merk trouwens dat ik echt niet de enige ben. Want tegen de tijd dat het december is, komen de pepernoten al je neus uit. Ook bij de kinderen trouwens. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
.
Ons belangrijkste volksfeest is sowieso een beetje doorgeslagen. En dan heb ik het even niet over de zwartepietendiscussie. Zodra de speelgoedgids arriveert, gaan de kinderen aankruisen wat ze willen hebben. Ik heb wel eens gehoord dat een moeder alles onder de vijftien euro liet aanstrepen door haar kind. Ze moedigde aan zoveel mogelijk kruisjes te plaatsen. Want dan wist ze in ieder geval wat haar dochter mooi vond en wilde krijgen. Want tja, stel je voor dat je dochter teleurgesteld is op 5 december…
.
Of wat dacht je van nu al allemaal verlanglijstjes maken. Ik heb ze gezien hoor: kinderen die de folder nu al verknippen en foto’s op een vel papier plakken. Zodat Sint weet wat-ie straks (over een hele lang tijd…) mag gaan kopen. Of een moeder die nu al verzucht: ‘Pfff, ik zou niet weten wat-ie moet krijgen voor Sinterklaas…’ Terwijl het nog oktober is.
.
Misschien denken jullie wel: waar maak je je druk over? Dat mag hoor. Maar ik werk zelf in het basisonderwijs. En ik zie wat het doet met kinderen. Vanaf begin november komt de gekte op gang. Kinderen raken hoe langer hoe meer ‘hyper de pieper’. Zeker, het is een leuk feest. Ik geniet er ook van, maar ik heb het idee dat de commercie echt over de ruggen van onze kinderen gaat. Ik snap het hoor, dat er een televisieprogramma wordt gemaakt, dat we met elkaar de dagen aftellen. De spanning wordt opgebouwd. Maar begin daar dan een week of twee weken van tevoren mee. Voor heel veel kinderen zijn het domweg te veel prikkels. De periode duurt op deze manier echt te lang.
.
Hetzelfde heb ik met Kerst. We hebben vaak weken van tevoren al de kerstmuziekjes voorbij horen komen, krijgen lang van tevoren al kerststol aangeboden, struikelen over de kerstkransjes; wat zou het nou lekker zijn om al die rituelen te bewaren voor die twee dagen per jaar dat het Kerst is. Dus pas op kerstochtend aan het kerstbrood. En daar dan van genieten. Want we hebben allemaal ooit geleerd: overdaad schaadt. Beperk jezelf en je zult zien dat je meer geniet van wat er wel is. Toch ben ik bang dat we – in Nederland – dat stadium al jaren geleden voorbij zijn gegaan. Het moet allemaal zo groot en uitgebreid mogelijk. Hoe meer, hoe beter. Het is de nieuwe standaard geworden. Nogmaals: ik ben helemaal voor feestjes vieren. Laten we er vooral een gezellige tijd van maken. Maar probeer je eens tot de essentie te beperken; alles wat je dan wél doet is veel krachtiger. Ik zal daar nog een voorbeeld van geven. Ik ken mensen die rond Kerst scheepsladingen met koekjes en chocolaatjes kopen. Maar je kan er ook voor kiezen om bij een luxe bakker één lekkere kersttaart te kopen. En het daar dan bij te laten. Aansnijden op Eerste Kerstdag, foto ervan maken, iedereen in je gezin laten meegenieten; het moment vieren. Probeer het eens, zou ik zeggen…
.
Op Orde #Eenvoud
