Wie minimaliseert, werkt toe naar een basisuitzet, om alleen dat te houden wat echt van waarde is. En dat kan dus niet half, dat kan dus niet een beetje…
Minimaliseren begint bij bewustwording. Waarom heb je wat je hebt? Waarom koop je wat je koopt? Waarom verzamel je wat je verzamelt?
Voor ons begon minimaliseren inderdaad met opruimen. Maar nu, na vijf jaar, merk ik dat het elke keer een stap verder gaat. Veel huisraad heeft ons huis verlaten. Veel spullen die ik niet nodig had, hebben bij een ander een tweede leven gekregen. Door iets weg te geven of te verkopen, voorkom ik dat een ander naar de winkel moet om het nieuw te kopen. Dat is de kern van een circulaire economie; je brengt goede spullen weer in de roulatie.
Ik heb ook geleerd om ‘nee’ te zeggen als mij weer iets werd aangeboden dat ik eigenlijk niet nodig had. Aankopen gebeuren weloverwogen en bewust. Dat is niet vervelend, maar dat gaat nu als vanzelf. Het is een logisch gevolg van het hele proces waarin je steeds meer ontdekt.
Minimaliseren werkt bevrijdend. Vergelijk het met een lade die je eindelijk hebt uitgezocht. Of de garage die je na maanden weer eens hebt opgeruimd. Dat je tegen jezelf zegt: ‘Had ik dat maar veel eerder gedaan…’
Je weet waarschijnlijk ook hoe snel een huis weer rommelig is, als je niet uitkijkt. Ik beloof je: dankzij goed minimaliseren wordt het nooit meer echt rommelig. Je omringt je alleen maar met spullen die jij belangrijk vindt. Dus: weg met de overvolle kasten, weg met de uitpuilende lades en weg met de propvolle zolders waar je amper je benen kan strekken…
Hoe heerlijk zou het zijn als je niet alleen die lade of garage hebt opgeruimd, maar uiteindelijk ook je hele huis. Dat je jouw leven op orde hebt. Neem het van mij aan: dat geeft een fijn gevoel! Door te leven met minder spullen, door te wennen aan minder bezittingen raak je uiteindelijk bevrijd van dwingend materialisme. Niet in een dag. Ook niet binnen drie weken. Neem er de tijd voor, maar je zult zien dat het iets oplevert. Dat gevoel is heerlijk!