Mandjes
Je herkent het vast wel; van die bakjes en mandjes in huis waarin zich allemaal dingetjes verzamelen. Als je er blik in werpt weet je dat het tijd wordt om de kast eens uit te mesten. Maar zo’n hoge prioriteit heeft dat meestal niet. Je komt er niet aan toe. En toch word je er steeds aan herinnerd. Op zoek naar een potlood, nagelschaartje of inbussleuteltje. Veel mensen zijn zich niet half bewust van de druk die daar vanuit kan gaan. Elke keer een negatief gevoel bij het openen van een overvolle kast waarin je niet kan vinden wat je zoekt. Hoe heerlijk zou het zijn als je energie en tijd daar niet meer aan op gaan, maar juist wel aan de dingen waarvoor je kiest? Vandaag zetten we weer een stapje. En bedenk elke keer; kleine stapjes maken uiteindelijk een groot verschil. We gaan aan de slag met rommellaatjes, mandjes en bakjes
Verstopplekken
Voordat wij als gezin het proces van minimaliseren in gingen, had ik een heleboel van dit soort opbergplekjes. Bakjes in de kasten in de woonkamer, in het nachtkastje en in de badkamer. Makkelijke verstopplekken voor troep. Toch weet je dat je jezelf voor de gek houdt. Je komt die spullen vroeg of laat weer tegen. Het is in de meeste gevallen uitstel van executie: eigenlijk moet het weg, maar je geeft het nog een tweede, derde, vierde of vijfde kans…
Aan de slag:
Gooi de mandjes leeg. Welke dingen zijn kapot? Zie je direct al prulletjes die je niet nodig hebt? Spullen waarvan je niet meer wist dat je die had? Weg ermee!
Dan zitten er in dat soort mandjes ook vaak dingen die er helemaal niet in horen te zitten. Ik weet dat nog van het wasknijpermandje. Dat werd ook een vergaarbak van speelgoedjes en kleine gevonden voorwerpen. Zorg ervoor dat alles terecht komt op de plek waar het thuis hoort. Wees daar consequent in, leer je gezinsleden hetzelfde te doen. Een bakje met wasknijpers is een bakje met wasknijpers. Daar horen geen knikkers en auto’s in. Als je daar beter op let, valt het ook meer op als je wel een keer iets buitenissigs in zo’n mandje tegenkomt. Het leert je om consequent op te ruimen. Een goeie les ook voor je kinderen.
Je hoeft niet alles zelf te hebben
En als je het meeste op een vaste plek hebt teruggelegd – pennen in het pennenbakje etc. – dan blijven er altijd nog spullen over. Voor al die overgebleven spullen gebruik je een plastic box. Slechts een grote box. De dingen waarover je twijfelt gaan daarin. Mocht je na verloop van tijd spullen nodig hebben uit die box, geef die dan na gebruik een andere, vaste plek. Het blijkt immers iets dat van waarde is voor je. Dat verdient een plek in huis. Na een jaar zou je nog eens kritisch naar die spullen moeten kijken die in die box zitten: als je die een jaar lang niet gebruikt hebt, dan hebben ze waarschijnlijk amper nog betekenis in je leven. Het kan vermoedelijk gewoon weg. Naar de kringloop of naar iemand waarvan je weet dat die er blij van wordt… Misschien heb je dingen in het mandje die je niet meteen weg wilt doen, omdat je vermoedt dat ze ooit wel weer van pas zullen komen: bedenk dan dat je ook prima spullen kunt lenen als dat nodig is. Wees niet bang om een buurman of familielid te benaderen; lenen is heel minimalistisch. En laat aan je omgeving merken dat je openstaat om spullen uit te lenen. Met elkaar heb je meer dan genoeg.
En tot slot
Het spreekt voor zich dat je moet stoppen met mandjes, laatjes en bakjes waar spullen in ophopen. Het is alleen maar rommel nóg beter wegmoffelen. Wie houdt nou wie voor de gek? Zorg dat je van die rommeldingen afkomt. Dat maakt het leven zoveel gemakkelijker. Hoe heerlijk is het als je straks alleen dát nog in je huis hebt dat je echt gebruikt? Ik herhaal het nog maar eens: het geeft letterlijk ruimte aan je huis, maar ook ruimte aan je leven. En dat is wat minimalisme beoogt.
Succes weer met aanpakken!
NB dit is een tip uit het Op Orde-archief