Ik heb misschien een wat rare vraag. Ik vraag me namelijk af hoe jij je huis binnen komt. Ik bedoel eigenlijk: ga je via de voordeur of heb je aan de achterkant van het huis een ingang? Met een bijkeuken bijvoorbeeld? Ik wil namelijk graag weten hoe dat voelt als je je huis binnen gaat. Vind je dat prettig of geeft het juist irritatie?
Te veel
Want misschien struikel je bijna over de kinderschoenen op de mat. En hangen er twee dikke jassen ‘op scherp’ aan een klein haakje. Of wellicht is de schooltas ergens tussen de schoenen terecht gekomen en kan de jas van je kind niet meer aan een lusje worden opgehangen omdat het stuk is. Maar het kan natuurlijk ook dat je al die spullen achter hoge deuren van een kastenwand hebt opgeborgen. Lekker uit het zicht, maar eigenlijk heb je geen flauw benul van wat er in die kast allemaal ligt verstopt.
Minder
Als ik mijn huis binnen kom, kijk ik precies tegen onze kapstok aan. Er was een tijd dat deze helemaal vol hing met jassen, vesten, bodywarmers en colbertjasjes. In alle soorten en maten. Zelfs zo veel, dat er voor jassen van visite geen ruimte meer was.
Het moge duidelijk zijn; dat hebben we inmiddels opgelost. Nee, niet door de kapstok groter te maken. We hebben simpelweg niet zoveel jassen meer. Eigenlijk nog maar een jas per gezinslid en een paar schoenen of sandalen. Eenvoudig dus. Nou moet ik daar wel bij vermelden dat we een garage hebben. En ja, daar hebben wij nog een paar grote haken aan de muur. Daar hangen de oude speeljassen voor de jongere kinderen én de regenpakken. Die hebben we zo opgehangen, dat we ze direct kunnen pakken. Dat je dus niet eerst tien minuten hoeft te zoeken naar je regenbroek. Regen is al niet prettig, maar extra moeite moeten doen om je pak te vinden, is helemaal frustrerend. Ook voor pubers trouwens (die sowieso kritisch tegenover het fenomeen regenpak staan, maar da’s weer een ander verhaal).
We zorgen dat alles in huis een vaste plek heeft, dus ook het regenpak. Dan houden we overzicht.
Minimaliseer de kapstok
De opdracht voor vandaag: haal alles eens van je kapstok af. Welke jassen draag je? Welke kunnen weg? En welke berg je op voor een broertje of zusje? Misschien kom je gevulde (hand)tassen tegen. Maak die leeg. Dikke kans dat je dingen tegenkomt waarvan je het bestaan niet eens meer kende.
Maak letterlijk ruimte. En zorg er ook voor dat jongere kinderen een makkelijke plek hebben om zelf hun schoenen neer te zetten. Creëer voor hen een paar haakjes waar ze zelf bij kunnen om hun jas op te hangen. Zodat je ze daarin kunt ‘trainen’. ,,Nu je weer thuis bent, mag je eerst even je jas ophangen.’’
Prettig gevoel
Nog even over die beginvraag, over dat gevoel dat je kunt hebben als je je huis binnenkomt. Het zou jammer zijn als je daar steeds een negatieve prikkel van krijgt. Zorg er juist voor dat je denkt: ‘Lekker zeg, ik ben weer thuis!’ Want dat is waar minimaliseren op neerkomt: je houdt de spullen waar je waarde aan hecht. En je voorkomt dus dat je bezittingen aanleiding geven tot ergernis.
Zo’n simpele oefening als het opruimen van je kapstok kan je helpen beter te selecteren en op tijd afscheid te nemen van spullen. En door het opruimen beantwoord je dan tegelijkertijd de vraag: wat vind ik wél belangrijk?
NB dit is een tip uit het Op-Orde archief