Misschien herken je dit… Het is woensdagmiddag en het regent, ai! De kinderen spelen binnen en de eerste twintig minuten vermaken zij zich prima. Maar daarna zijn ze opeens uitgespeeld. Sterker nog, ze vervelen zich stierlijk. Nu moet je als moeder aan het werk om iets te verzinnen. ‘Ga anders met je Barbies spelen. Of met je Playmobil, die Ark van Noach vind je leuk toch?’ Maar wat je ook aanbiedt, ze vinden het maar niets…
Hoe kan het dan dat jouw kinderen zich vervelen? En je begrijpt er niets van, want ze hebben speelgoed genoeg. De kans is groot dat je een negatief gevoel krijgt door die situatie. En misschien wel een gevoel van spijt. Misschien denk je wel: ‘Mijn kind moest eens weten wat dit allemaal heeft gekost.’ Je baalt dat je indertijd die dure poppenwagen hebt gekocht. Want je dochter is geen poppenmoeder, maar een buitenkind.
Goed luisteren naar de wensen van je kind is belangrijk. Net als goed kijken. Dan weet je namelijk wat bij hen past. Vaak hebben kinderen alles al. Laat je dan niet verleiden om ‘zomaar een cadeau’ te vragen voor de verjaardag van je zoon of dochter. Je zal niet de eerste ouder zijn die een cadeau gaat verzinnen voor opa en oma. ‘O, een trein van Duplo heeft hij nog niet. Dat kunnen we wel aan opa en oma vragen.’ Mijn indruk is dat ouders soms cadeaus uitzoeken die ze zelf leuk vinden (vroeger speelde ik zelf uren met…) of die prominent in de winkel worden aangeboden. Maar dat betekent nog niet dat zo’n cadeau ook bij een kind past. Want heeft je zoon of dochter wel geduld en fantasie genoeg om met een trein van Duplo te spelen. Of speelt het liever buiten? Misschien maak je hem of haar veel gelukkiger met een uitje als cadeau. Een ‘belevenissenmiddagje’ samen met opa en oma. Een middagje wandelen op het blotevoetenpad, bijvoorbeeld.
Vind je het moeilijk om cadeaus uit te zoeken? Leen het speelgoed dan eerst eens van een vriendje of via de speel-o-theek. Misschien is de nieuwigheid er na een paar keer spelen vanaf en ligt het stuk speelgoed er weer te liggen. Dan weet je dat je dit niet hoeft te kopen. Dus nogmaals, stel je zelf de vraag: welk speelgoed past er bij mijn kind?
Nog even iets anders. Sommige mensen denken dat onze kinderen helemaal geen speelgoed hebben. Onzin natuurlijk. Ook al zijn we wel selectief. Ze hebben geen onnodig speelgoed en ook niet speelgoed waar nooit mee wordt gespeeld. Minder geeft echt meer speelplezier, merken wij. Ik zou ook willen zeggen: laten we stoppen met het ‘afkopen’ van onze kinderen. Bij iedere gelegenheid krijgen ze iets. Echt niet nodig. Onze liefde zit niet in de hoeveelheid speelgoed. Kinderen herinneren zich later niet meer wanneer ze een doos LEGO kregen. Maar ze denken wel terug aan de middagen dat jij samen met je kind aan het bouwen was. En dat je toen misschien wel met de LEGO speelde die nog van jezelf was, van vroeger. Zoek het niet in spullen. Ook in dit geval geldt: minder is echt meer!