Minimaliseren kan op verschillende manieren en op allerlei niveaus. Je maakt daarbij ruimte in je leven voor spullen die je graag gebruikt en je houdt dus alleen in huis wat waardevol is voor jou. Alles wat je daarvan afhoudt, is overbodig en kan in principe ‘weg’. Dat geldt ook voor alle activiteiten. Onze agenda’s staan vaak vol verplichtingen. Soms zijn dat afspraken waar je niet onderuit kunt, maar vaak heb je nog best wel een keuze. En dan is de vraag: waarom doe je wat je doet? Vind je die dingen echt zo belangrijk? Het vraagt om een eerlijke confrontatie met jezelf. ‘Waar steek ik mijn tijd en energie in?’ Dit soort vragen zijn noodzakelijk om erachter te komen welke doelen je wilt nastreven. Wat wil je nog graag realiseren? Er zijn zoveel mogelijkheden, het gevaar bestaat dat je te weinig focust.
Het minimaliseren helpt je om letterlijk en figuurlijk ruimte te maken voor dat wat je belangrijk vindt. Jaag die dan na! Ik zeg vaak tegen mijzelf: als ik iets wil, dan moet ik het nú doen. Het heeft geen nut om uit te stellen. Mocht je daarin allerlei belemmerende gedachten ervaren, pak jezelf dan aan. Spreek jezelf tegen. Want het is een bekend verschijnsel dat we negatieve overtuigingen veel groter maken door lang nadenken en piekeren. Ik kan je aanraden: ga iets doen. Probeer in beweging te komen. Gewoon ergens beginnen. Niet onbezonnen, maar vanuit enthousiasme. Dat geldt ook voor mensen in je omgeving. Zoek die vriendin nog eens op met wie je altijd kunt lachen. Zorg er voor dat je energie opbouwt en vermijd mensen die energie bij jou komen tanken (met klagen, zeuren, mopperen…)
Door welke stemmetjes laat jij je leiden? Welke gedachten uit het verleden wil je toelaten in het heden? Welke gedachten zijn volkomen irrelevant maar hebben een enorme impact in het hier en nu? Welke overtuigingen wil je voeden en van welke wil je afscheid nemen?
Minimaliseren is bewust leven; kies vanaf vandaag bewust voor wat jij wilt. Niet vanuit de egoïstische manier, maar met oog en liefde voor elkaar. Dan ga je rust ervaren en dat is heerlijk!
Mooi geschreven! Het is zo waar. Ik heb het dus niet vaak druk…Ik heb altijd wel tijd als iemand mij iets vraagt of ik wil helpen, of er iemand kan komen thee drinken, vriendjes van mn zoon komen spelen. Even langs mn schoonmoe, gewoon omdat ik tijd heb. Hoe vaak hoor ik wel niet: daar heb ik geen tijd voor hoor! Hoezo? Kinderen groot, maar 3 dagen werken, dan zijn er toch nog 4 over? Maargoed….Ik laat een ander maar, ik kan altijd. Wanneer de tandarts me belt dat de afspraak niet door kan gaan, of ik dan die en die dag kan, ja hoor, geen probleem. En dan is het gelijk: oh wat fijn, dat scheelt ons een hele hoop. Ik plan ook nooit wat, echt nooit, want mijn dagen lopen altijd anders wanneer ik dat wel doe. En dan loop ik mezelf alleen maar op te fokken omdat het anders loopt…dus direct mee gestopt jaaaren geleden…
Zo grappig, precies hierover had ik een post gepland staan. Je kan het altijd anderen naar de zin maken. Je ouders en leraren door je best te doen op school. Vervolgens je werkgever, je partner, je kinderen…. en maar rennen en klagen dat het druk is. Maar soms moet je rust inbouwen om erachter te komen wat je wil in het leven. Wat jij zelf wil. Ik had het tijdens het zwangerschapsverlof van de tweede, toen begon ik met mijn leven radicaal omgooien. Is inmiddels wel gelukt 😉 Maar ik vraag me af hoe het zou zijn gegaan zonder die periode van ‘gedwongen’ nietsdoen met een plakbaby.
Ja inderdaad. Vaak is het ‘hollen’ te groot om zelf ineens
te bedenken dat je het anders wilt. En kan je zo’n ‘aanleiding’
achteraf pas duiden!